Nieuw-Vennep

In Nieuw-Vennep worden alweer 21 jaar Taizé-vieringen gehouden. Eén van de eerste provinciale Taizévieringen vond plaats in 2013 in wat toen nog heette de gereformeerde kerk van Nieuw-Vennep. Hiervoor waren alle ook alle 26 Noord-Hollandse Taizégroepen uitgenodigd.

De genoemde gereformeerde kerk staat nu bekend als Protestantse Gemeente De Rank, aan de Eugénie Prévinaireweg nr. 14. Sinds de allereerste Taizédienst die daar georganiseerd werd, is er aan die vieringen zelf nog weinig veranderd: alles ademt de geest en sfeer van Taizé die voor Taizégangers zo herkenbaar is, en die voor anderen een weldadige rust uitstraalt.

De vieringen worden gekenmerkt door een intieme sfeer, een zee van lichtjes, korte schriftlezingen, mooie liederen met eenvoudige teksten (in verschillende talen) die gemakkelijk mee te zingen zijn, sfeervolle begeleidende muziek en een lange, meditatieve stilte. Stilte om te overdenken, te bidden of gewoon… stil te zijn.

De mooie korte liederen worden herhalend gezongen, waardoor een meditatief gevoel kan ontstaan.

Een gevoel van rust in deze drukke maatschappij; een beetje ‘Taizé gevoel’.

De viering zelf begint om 19.00 uur. Maar als jij of u zélf (weer) eens een klein beetje dat heerlijke ‘Taizégevoel’ wilt ervaren dat – jaar in jaar uit – duizenden jongeren vanuit de hele wereld naar dit Bourgondische dorpje trekt, kom dan eens een half uurtje eerder! In alle rust kun je dan de drukte van alledag even achter je laten en – te midden van die tientallen flonkerende lichtjes – genieten van de prachtige muziek van Händel die ook in de kerk van Taizé regelmatig te horen is.

Rode Taizédoeken, die de hemel in reiken als tongen van vuur, sieren het podium van de kerk, evenals afbeeldingen van iconen en de bekende gebrandschilderde ramen van de Verzoeningskerk in Taizé.

Na het luiden van de Taizéklokken begint de viering dan écht.

De dienst bevat vaak verschillende elementen die gebaseerd zijn op Pasen, het belangrijkste christelijke feest, dat elke week in Taizé gevierd wordt, en het bevat de vredesboodschap van Pinksteren: trek de wereld in, vervuld met liefde voor de medemens, in de Geest  van de levende Heer! Dan zijn vriendschap en begrip voor elkaar een vanzelfsprekendheid. Daarom staat ook in iedere viering een kopie van de Vriendschapsicoon, die vanuit Taizé de hele wereld rondgaat. Deze icoon toont het beeld van Jezus, die zijn arm slaat om de schouders van een vriend, als ze samen op weg gaan. Dit eenvoudige gebaar kan ook óns helpen de blijde boodschap van het evangelie uit te dragen en onderling te delen.

Vanaf 18.00 uur worden – in een aparte ruimte – alle liederen vierstemmig ingestudeerd, onder leiding van onze vaste kantor/organist Peter Ouwerkerk. Iedereen die dat wil is daarbij van harte welkom! Ook instrumentalisten zijn van harte welkom om mee te doen met onze vaste muziekgroepje. Desgewenst wordt de liturgie van tevoren gemaild, ter voorbereiding. In coronatijd is het echter nog niet mogelijk om álle liederen mee te zingen.

Na afloop van de viering kunt u onder het genot van een kopje koffie of een kommetje ‘Taizé-thee’ nog even wat napraten.

Contactgegevens Taizé-groep Nieuw-Vennep:

Hans en Annelies de Jong, tel. 0252 620192 / 06 5583 4212 / e-mail: rosegarden@hetnet.nl

Een Taizé-gedicht van Eric Du Meunier

Taizé, 

Ver weg.

Vreemd bij aankomst,

een stuk van jezelf bij vertrek.

Een heuvel op een heuvel,

een zakdoek groot.

Mens in harmonie met zichzelf, de anderen, de natuur, God.

Mensen uit alle hoeken van de wereld die naar elkaar kunnen luisteren.

Mensen die weten wat het betekent:

begrijpen en begrepen worden, danken,

samenzijn in echte en hechte vriendschap,

alles delen en jezelf verliezen voor de anderen.

Stilte, een hoorbare stilte.

Daar wordt geluisterd naar de stilte.

Eenvoud, een hartverwarmende omhelzing. En vertrouwen in elkaar.

Een paradijs van melk en honing, in verbondenheid met God.

Je wilt er niet meer weg.

Toch kom je thuis.

Een stuk van jezelf bij vertrek, vreemd bij aankomst.

Een stad in een stad.

Mensen overhoop met zichzelf, de anderen, de natuur, God.

Mensen die naast elkaar leven en tijd en geld als excuus zoeken om niet naar elkaar te moeten luisteren.

Mensen die zich niet begrepen voelen en niet begrijpen,

niet kunnen danken of delen of zichzelf verliezen voor de anderen.

Lawaai, zenuwslopend lawaai overal, waar men gedwongen naar moet luisteren,

want echte stilte is hier vermoord.

De ene boven en beter dan de andere, een onpersoonlijke verplichte slappe handdruk uit beleefdheid

en een beschaafd vervelend goeie-dagje met een ingebouwd afweermechanisme tot verder contact.

Documenten, telefoons, handtekeningen, bewijsschriften die een uitdrukking zijn van achterdocht en wantrouwen.

Een pré-fab-paradijs van heerlijk jezelf verliezen in een dodende eenzaamheid en verveling

en jezelf wijsmaken dat je gelukkiger bent dan de anderen

en dit alles in verbondenheid met het belangrijkste van je persoonlijkheid: je portefeuille.

Je wilt er weg, weg uit dat onecht paradijs.

Een paradijs waar je pas binnenkomt als je betaalt met je eigen authenticiteit.